Cerrahi dikişler tıpta önemli bir rol oynar. İğne ve iplikle kesilmiş dokuyu etkili bir şekilde tedavi etmek için kullanılabilir.
Sütür materyali nedir?
Tıbbi dikişler, kapatmak için kullanılan cerrahi malzemelerdir. yaralar. Tıbbi dikişler, kapatmak için kullanılan cerrahi malzemelerdir. yaralar. Bu tür yaralanmalar çoğunlukla kaza sonucu meydana gelir. Bununla birlikte, cerrahi bir prosedürün parçası olarak kasıtlı kesikler de yapılabilir. Ameliyattan sonra cerrah, halk arasında sıklıkla “iplik” olarak adlandırılan cerrahi malzeme ile yarayı tekrar kapatır. Medikal sütür imalatında kullanıldıkları doku tiplerine uygun olmasına özen gösterilir. Buradaki önemli faktörler yüzeyin doğası, kılcallık ve gerilmedir. kuvvet. Sütür malzemesinin yüzey özellikleri, öncelikle ipliğin kayma özellikleri için önemlidir. Daha az direnç, kayma sırasında daha az doku travması demektir. Pürüzsüz ve pürüzlü sütür materyali arasında bir ayrım yapılmalıdır. Pürüzsüz malzeme ile daha fazla gerginlik vardır. Bu, yara kenarlarının daha hassas yerleştirilmesi için onu daha uygun hale getirir. Sütür materyali daha pürüzlü bir yüzeye sahipse, doku içinde daha yavaş bir şekilde kayar. Ancak kaba malzemenin düğüm güvenliği pürüzsüz dikiş malzemesine göre daha iyidir. Aynı zamanda daha büyük bir emme etkisine sahiptir. Tıbbi sütür materyalinin kılcallığı da önemlidir. kılcal damar Mikroorganizmaların ve yara sıvısının emildiği kuvvetler, malzeme daha ipliksi olduğunda daha büyüktür. Bunun tersine, örgülü sütür materyalinin enfekte olanlar için uygun olmadığı düşünülmektedir. yaralar. Çekme kuvvet malzemenin de özel bir rolü vardır. Bu, sütür materyali yok edilmeden hangi kuvvet etkilerinin mümkün olduğunu belirler. Bu nedenle, örgülü malzeme, yalnızca tek bir elyaftan oluşan ipliklerden daha yüksek bir kuvvet toleransına sahiptir.
Şekiller, türler ve stiller
Cerrahi sütürlerde çeşitli tip ve şekilleri ayırt etmek önemlidir. İğnelerin yanı sıra dikişler en önemli sütür materyalini temsil eder. Daha önceki yıllarda koyun bağırsağından veya doğal ipekten yapılmış ipler kullanılıyordu. Günümüzde tıp neredeyse tamamen modern sentetik malzemelere dayanmaktadır. En önemli ayırt edici özellikler, emilebilen ve emilemeyen sütürlerdir. Emilemeyen dikişler belli bir süre sonra alınmalıdır. Bu gibi durumlarda "sütür çıkarma" terimi kullanılır. Bununla birlikte, deri altı gibi vücudun her bölgesi sütür alınması için uygun olmadığından yağlı doku veya iç organlarda, tıp bazen vücut tarafından parçalanabilen emilebilir dikişlere başvurur. Sadece sütür materyali değil, aynı zamanda rezorpsiyon süresi de rol oynar. Modern sütürler söz konusu olduğunda, vücutta hidrolitik bölünme meydana gelir. Su. Rezorpsiyon için önemli olan, farklı bir nem içeriğine sahip olan muamele edilen doku tipinin yanı sıra ipliklerin yüzey boyutu ve çapıdır. Kalın ve ince iplikler arasında bir ayrım yapılır. Bu, daha kalın ipliklerin daha büyük kuvvetlere dayanabileceği anlamına gelir. Özellikle çekme altında dikiş için kalın ipler kullanılır. stres. Bununla birlikte, daha kalın iplikler ayrıca çekildikten sonra daha geniş dikiş kanalları oluşturur ve bu da sonuçta öncülük etmek yara izi. Monofilament ve polifament iplikler arasında da bir ayrım yapılır. Monofilament iplikler, iyi kayma özelliklerine ve kapalı bir yüzeye sahip olma avantajına sahiptir. Bununla birlikte, daha kalın monofilament iplikler telden yoksundur kuvvet. Çok dosyalı iplikler, tek tek ipliklerin birbirine geçmesi veya bükülmesiyle oluşturulur. Düğümlere daha iyi otururlar, ancak görünüşte daha pürüzlüdürler.
Yapısı ve çalışma şekli
Oluşturulan tıbbi dikişler iğne ve iplikten yapılır. Daha önceki zamanlarda tıp, yeniden kullanılabilen ve yaylı bir gözle kenetlenen steril iğnelere başvuruyordu. Ancak günümüzde sadece bir kez kullanılan iğne ipliği kombinasyonları kullanılmaktadır. Bu durumda iğne ve iplik tek bir birim oluşturur. İş parçacığı değiştirilemez. İpliğin malzemesinin yanı sıra iğnenin malzemesi de önemlidir. Düz, kavisli, küçük veya büyük ve keskin kenarlı üçgen veya yuvarlak iğneler gibi çok çeşitli amaçlara uygun iğneler vardır. Sütür materyali atravmatik ise, iğne ve ipliğin maksimum kalibresi aynıdır. Ayrıca yumuşak bir geçiş var. Bu şekilde dikiş kanalı iplikle tamamen doldurulur, böylece vasküler dikişlerde bile dikiş yok kan kanaldan kaçabilir. İğnenin ipliğin başlangıcını çevreleyen oyuk ucu, imalat ve kullanım sırasında hassas kabul edilir.
Tıbbi ve sağlık yararları
Yaraların başarılı bir şekilde ameliyat edilebilmesi için iğne ve iplik gibi dikiş malzemeleri vazgeçilmezdir. Burada iplik, bir iğne deliğine ayrı olarak sokulabilir veya paketlenmiş bir iğne ve iplik kombinasyonu olarak kullanılabilir. Dikiş malzemesi eski zamanlarda tıpta zaten kullanılıyordu. Bununla birlikte, özel cerrahi dikiş materyallerinin tasarlanması sanayileşmeye kadar değildi. Böylece, ilk gerçek sütür materyali, 1860'da karbolt katgütünün piyasaya sürülmesiyle elde edildi. Bundan önce, aynı malzeme giysi ve kumaş dikmek için kullanıldı. Steril katgutun endüstriyel üretimi 1909'da gerçekleşti. Sentetik emilebilir sütürler 1931'den beri mevcuttur ve daha sonraki yıllarda kaplanmış poliamid iplikler, sentetik kollajen ipler ve polyester geliştirildi. Bu sütür materyalleri, açık yaraların dikilerek kapatılmasını sağlar. Bu sayede hızlı yara iyileşmesi ve vücudu işgalden koru mikroplar örneğin bakteriyel enfeksiyonlara neden olabilir.
