Giriş
Radyoloji, elektromanyetik ve mekanik radyasyonu bilimsel amaçlarla veya günlük klinik uygulamalarda tanı ve tedavi amaçlı kullanan bir tıp dalıdır. Radyoloji, 1895 yılında Würzburg'da Wilhelm Conrad Röntgen ile başlayan, hızla gelişen ve büyüyen bir alandır. Başlangıçta yalnızca X ışınları kullanıldı.
Zamanla diğer "iyonlaştırıcı ışınlar" da kullanıldı. Manyetik rezonans görüntüleme, radyolojinin başka bir yönüdür. İyonlaştırıcı radyasyon kullanmaz, elektromanyetik alanlar kullanır.
Radyoterapi Terapötik tıpta da radyolojinin bir alt alanıdır. Örneğin, kanser tedavi. Tanısal radyoloji, günlük klinik uygulamada radyolojinin en büyük payını alır.
Ultrason aynı zamanda radyolojinin bir alt alanıdır ve en sık kullanılan radyolojik görüntüleme prosedürüdür. İyonlaştırıcı radyasyonla en basit görüntüleme geleneksel radyografidir. Bir X-ışını ışın iki elektrot vasıtasıyla üretilir.
Bir filaman, "katot", küçük elektronları serbest bırakır ve onları güçlü bir şekilde hızlandırır. Elektronlar zıt ikinci elektroda, "anoda" çarpar ve onunla o kadar güçlü çarpışır ki, sözde bir "frenleme radyasyonu" üretilir. Fren radyasyonu, X-ışını şimdi hastaya yönlendirilen ışın.
Işınlar hastadan geçer ve diğer tarafta yakalanır ve kaydedilir. Geçmişte bu oldu X-ışını film; bugün kayıt için dijital dedektörler var. Radyasyon yardımı ile vücuttaki yapıların farklı yoğunluklara sahip olduğu ve farklı malzemelerden yapılmış olduğu gerçeğinden yararlanılır.
Işınlar onlara çarptığında, radyasyonun bir kısmını emerler. Işınlar vücudun hangi bölgelerinden geçtiğine bağlı olarak, vücudun diğer tarafında daha güçlü veya zayıf algılanır ve kaydedilir. Bu gölgeler daha sonra iki boyutlu bir görüntü oluşturmak için üst üste gelir ve vücudun iç kısmının anlık görüntüsünü alırsınız.
Bilgisayarlı tomografi (BT) çok benzer bir mekanizmaya göre çalışır. Bununla birlikte, farklı düzlemlerden daha fazla görüntü ve dolayısıyla vücudun içi hakkında daha fazla bilgi sağlar. Manyetik rezonans görüntüleme (MRT) de klinikte sıklıkla kullanılmaktadır.
MR, farklı, daha sağlıklı bir mekanizma ile çalışır ve insan yumuşak dokusu hakkında detaylı bilgi sağlar. Ultrason, X-ışınları, CT ve MRI, modern tıpta teşhis prosedürlerini görüntüleme olarak vazgeçilmez hale geldi. Bazı durumlarda, organ alanlarının ve yapılarının daha kontrastlı incelenmesini sağlamak için kontrast maddelerle desteklenebilirler.
