Tanı
Özofagus teşhisi için en önemli muayene kanser olduğunu endoskopi yemek borusu, mide ve onikiparmak bağırsağı (özofagogastroduodenoskopi). Bu prosedürde, anestezi uygulandıktan sonra boğaz Lokal anestezik bir sprey ile veya bir uyku şırıngası uygulandıktan sonra, bir tüp ağız ve yemek borusuna boğaz, mide ve onikiparmak bağırsağı. Tüpe bir kamera eklenir.
Bu kamera yardımıyla organlara bakılabilir. Bir alan farkedilirse, küçük bir doku örneği (biyopsi) ondan alınabilir. Bu, ince bir doku incelemesi için gönderilir.
Bu inceleme sırasında, örneğin doku parçası bir mikroskop altında incelenir ve patolog daha sonra bir teşhis koyabilir. Çoğu durumda, göze çarpan alanın dış görünümü, kötü huylu bir hastalığın mevcut olduğundan şüphelenmek için aynalama sırasında zaten kullanılabilir, ancak güvenilir bir teşhis her zaman sadece mikroskop altında mümkündür. Özellikle bölgede mide ve onikiparmak bağırsağıhatta basit ülser bazen bir tümöre çok benzeyebilir.
Endosonografi, yansıtma ve ultrason, daha fazla tanı için kullanılabilir. Bunun yardımıyla, örneğin, suyun derinliği ülser çevreleyen dokuda değerlendirilebilir. Bu, hangi tedavi seçeneklerinin mümkün olduğuna karar vermek için genellikle önemlidir.
Tümör plaklarının araştırılması da önemlidir. Bu genellikle bilgisayarlı tomografi aracılığıyla yapılır. Özofagusun olası metastaz bölgeleri kanser Esasen lenf düğümler akciğer ve karaciğer.
tedavi
Konservatif tedavi, non-invazif tedavi anlamına gelir, yani cerrahi müdahale yoktur. Yemek borusu için konservatif tedavi seçenekleri kanser her şeyden önce şunları içerir: radyoterapi (radyoterapi) ve kemoterapi veya her ikisinin bir kombinasyonu. Hangi tür tedavinin kullanılacağı, büyük ölçüde tümörün evresine, hastanın kaç yaşında olduğuna ve hepsinden önemlisi, durumuna bağlıdır. sağlık.
Radyoterapi or kemoterapi tek başına, sonraki veya önceki ameliyat olmadan, genellikle sadece palyatif tedavide kullanılır. Palyatif, tedavinin artık mümkün olmadığı, ancak semptomların mümkün olduğunca kontrol altına alınması gerektiği anlamına gelir. kemoterapi tümörün daha fazla büyümesini engellemeye veya yavaşlatmaya çalışmak için kullanılabilir. Daha yeni bir prosedür sözde fotodinamik tedavi.
Burada hastaya, tümör dokusunda nispeten seçici olarak biriken bir madde uygulanır. Tümör dokusu daha sonra belirli bir dalga boyundaki ışıkla ışınlanır. Bu, sözde fototoksik reaksiyona yol açar, tümör hücrelerinin bir kısmı yok edilir.
Bu, yemek borusunda, örneğin, şiddetli daralmaları hafifçe azaltmak ve böylece gıdanın geçişini iyileştirmek için kullanılır. Radyasyon ve kemoterapi kombinasyonu, yani radyokemoterapi sadece palyatif durumda kullanılmaz. Bazı durumlarda, ameliyattan önce tümörün boyutunu küçültmek yardımcı olabilir. radyoterapi ve ameliyatı daha umut verici kılmak için kemoterapi.
Buna neoadjuvan radyokemoterapi denir. Diğer bir konservatif tedavi seçeneği, metal bir tüpün yerleştirilmesidir (stent) yemek borusuna. Bu terapi aynı zamanda sadece semptomları hafifletmeye ve iyileştirmeye değil.
The stent tümör kitlesini bir miktar kenara itebilir ve böylece yutkunmayı yeniden bir miktar daha kolay hale getirebilir. Ne zaman yemek borusu kanseri kanserin evresine, hastanın yaşına ve geneline göre ameliyat edilebilir koşul. Yemek borusu bölgesindeki tümörün yüksekliğine bağlı olarak farklı operasyonlar mümkündür.
Yemek borusu, göğüs üst karın bölgesine kadar. Tümör çok aşağıda bulunuyorsa sadece karın boşluğunun açılması gerekir. Bununla birlikte, çoğu zaman, 2 boşluklu bir operasyon gereklidir, yani göğüs tümörün çıkarılması için karın açılması gerekir.
Tümör yemek borusundan mideye geçişte bulunuyorsa, midenin ek olarak kısmen çıkarılması gerekebilir. Çoğu durumda yemek borusunun kısmen veya tamamen çıkarılması gerekir. Çoğu durumda, sözde mide kaldırma işlemi gerçekleştirilebilir.
Bu, adından da anlaşılacağı gibi midenin karından çekilerek bir tür tüpe indirgenmesi anlamına gelir. Daha sonra yemek borusunun yerine geçer. Mide, özofagus replasmanı olarak kullanılamıyorsa, cerrah büyük veya ince bağırsakdaha sonra mide ile yemek borusunun geri kalanı arasına yerleştirir.
Ameliyattan önce genellikle radyasyon ve kemoterapi kombinasyonu, radyokemoterapi kullanılır. Bu, tümörün boyutunu azaltabilir, bu da tümörün ameliyatla tamamen çıkarılma şansını artırır. Birkaç yıldır, tümörler tamamen endoskopik bir prosedür kullanılarak çok erken bir aşamada çıkarılabilmektedir. gastroskopi. Bu prosedürde, tümör dokusu, elektriksel bir halka ile mukoza zarından "kazınır". Operasyonun riskleri arasında kanama, mikroplar, alerjik reaksiyon anesteziye, cerrahi aletlerin neden olduğu yaralanmalar, komşu organların yaralanması ve sinirler.
Bu serideki tüm makaleler:
