Anton Sendromu: Nedenleri, Belirtileri ve Tedavisi

Anton sendromunda kortikal körlük oluşur, ancak hastalar bunu fark etmez. beyin etkilenen bireylerin çevrenin imgeleri olarak kabul ettiği ve dolayısıyla onların körlük. Hastalar genellikle içgörü eksiklikleri nedeniyle tedaviye rıza göstermezler.

Anton sendromu nedir?

Anton sendromu, kortikal körlük, onu nörolojik bir sendrom haline getiriyor. Bu nedenle, sendrom bağlamında körlüğe gözlerdeki hasar neden olmayıp, beyin korteksindeki bir lezyonla ilgilidir. Anton sendromunda, her iki yarım küredeki görsel yollar beyin hasar görürler, böylece görsel uyaranlar artık beyne ulaşmaz ve aynı şekilde artık orada işlenemez. Hastalar ayrıca anosognoziden muzdariptir ve kendi körlüklerinin teşhisini tanımazlar. Anton sendromunda, anosognoziye aynı zamanda bazı bölgelerin hasar görmesi de neden olur. beyin. Sendrom, adını 19. yüzyılda klinik tabloyu ilk kez tanımlayan Avusturyalı nörolog Gabriel Anton'dan almıştır. O sırada, körlüğünü tanımayan ve bir kelime bulma bozukluğu nedeniyle gerçekten tıbbi tavsiye arayan bir bayanın durumunu anlattı.

Bilgiler

Anton sendromu genellikle bir inme. Tipik olarak, nedensel serebral enfarktüs, her iki serebral hemisferin görsel korteksini etkiler. Görsel korteks, arteriyel kan tarafından beyin sapı arter. Her iki arka serebral arter bundan kaynaklanır arter. Bu arterlerdeki bir dolaşım bozukluğu görsel korteksi etkiler ve mevcut araştırmaya göre muhtemelen görsel bilginin işlenmesinde bir bağlantı kusurunu tetikler. Yani, Anton sendromunda, gözler gerçekten görür, ancak bilinçli zihin artık görsel uyaranlara ilişkin içgörü kazanmaz. Örneğin, görsel korteks artık görsel bilgiyi dil için beyin merkezine iletmiyor. Anosognozi, görsel bilgiyi sözlü ifade etme merkezini, sadece eksik bilgiler nedeniyle bir şeyler uydurmakla sonuçlanır. Ek olarak inmeAnton sendromuna ön görsel yolların bir lezyonu, kanama veya epilepsi.

Belirtiler, şikayetler ve işaretler

Anton sendromu, genellikle kortikal kaynaklı tam körlük ile karakterizedir. Görme eksikliği konusunda içgörü eksikliği, sendromun en karakteristik semptomudur. Etkilenen bireyler kendilerine görebildiklerini söylemezler, aslında bundan hiç şüpheleri yoktur. Kendi beyinleri, onlara sürekli olarak uydurulmuş görüntüler sunarak onları kandırır. Çoğu zaman, Anton sendromu hastaları bu hayali, ancak onlar için kesinlikle gerçek görüntüler nedeniyle kapı çerçevelerine, duvarlarına ve hatta arabaların önünde koşar. Tökezliyorlar, sendeliyorlar ve tökezliyorlar. Artık nesneleri ve insanları tanımıyorlar. Bunun için kendilerine ve başkalarına sayısız açıklama yaparlar. Böylece tökezlemede ve tökezlemede kendi sakarlıklarını görürler. Genellikle nesnelerin ve insanların tanınmamasını kötü ışıktan veya dikkat eksikliğinden suçlarlar. Kasıtlı olarak diğer insanları ve hatta kendilerini körlükleri konusunda aldatmazlar, ama aslında körlüklerinin farkında değildirler.

Tanı ve kurs

Hekim, Anton sendromunun teşhisini, tıbbi geçmiş, beyni görüntüleme ve görme testleri. Spesifik olarak, tarihte, hastalara görüşlerinin yakın zamanda azalmış olup olmadığı sorulduğunu inkar ediyorlar. Görme testlerinde nesneleri, sayıları ve harfleri canlı ama tamamen yanlış olarak tanımlarlar. Görüntüleme sonunda görsel korteksin lezyonlarını ortaya çıkarır. Bir inme veya anterior görsel yolun hasar görmesini tetikledi Anton sendromu, tek başına görüntüleme yoluyla veya serebral arterler üzerinde çeşitli testler yardımıyla belirlenebilir. Anton sendromlu hastalar içgörü göstermediğinden, bunun prognozu koşul oldukça elverişsiz. Tedavi edilmezse, sendromda nörolojik bozulma gelişebilir. Teşhis yöntemlerinin reddedilmesi bazen tanının doğrulanmasını bile engeller. Rehabilitasyon önlemler özellikle neden olduğu hasar durumlarında iyileştirici başarı elde edebilir epilepsiHasta tedaviye rıza gösterirse.

Komplikasyonlar

Anton sendromu ciddi psikolojik ve fiziksel komplikasyonlara neden olur.Bir yandan hastada körlük olabilir, ancak beyin çevrenin görüntülerini üretmeye devam ettiği için görülmez. Anton sendromu, günlük yaşamda ve yaşam kalitesinde önemli bir kısıtlamaya yol açar. Ayrıca tedavi zor olur, çünkü etkilenen kişi Anton sendromuna yakalanmış olduğunun doğrudan farkına varmaz. Hasta görmeye devam edebileceğini hayal ederek kendisi ve diğer insanlar için tehlike oluşturmaktadır. Bu nedenle, genellikle etkilenen kişinin nesnelere karşı veya hatta araçların önünde koşması olur. Bu olabilir öncülük etmek en kötü durumda ölümcül olabilecek kazalara. Bu nedenle, Anton sendromlu etkilenen kişi, herhangi bir tedavi gerçekleşmediği sürece, her durumda diğer insanların yardımına bağımlıdır. Sendromun kendisi kolaylıkla bir göz testi. Tedavi genellikle bir psikologla görüşmeyi içerir. Ancak hastada Anton sendromuna kabulün gerçekleşmesi uzun zaman alabilir. Bundan sonra çeşitli önlemler hastanın oryantasyonunu ve hareketliliğini artırmak için alınabilir. Hastanın kazalara karışma riskinin artması nedeniyle yaşam beklentisi azalır.

Ne zaman doktora görünmelisin?

Anton sendromu mümkün olan en kısa sürede bir tıp uzmanı tarafından değerlendirilmelidir. En etkili tedavi olan nöroplastisite, körlükten sonraki ilk on iki hafta boyunca etkilidir. Bundan sonra, çok daha az etkili fiziksel ve iş terapisi önlemler alınmalıdır. Etkilenenler genellikle körlüklerinin farkına varmadıkları için, teşhis genellikle çok geç gerçekleşir ve tedavi seçenekleri buna bağlı olarak sınırlıdır. Bu nedenle, en iyi durumda önleyici tedbirler alınır. Zaten ilk dolaşım bozukluklarında veya diğer durumlarda bir doktora danışmanız önerilir. sağlık olabilecek sorunlar öncülük etmek felç ve ardından Anton sendromu. Hastalar epilepsi veya ön görme yollarının bir lezyonu olası sekeller hakkında zamanında bilgi vermelidir. Anton sendromu ortaya çıkarsa, koşul daha kolay kabul edilebilir. Başka bir kişinin nadir görülen sendromdan muzdarip olduğundan şüphelenen bir kişi, kendisine bir doktora eşlik etmeli ve nedenleri netleştirmelidir. Diğer temaslar arasında oftalmologların yanı sıra nörologlar ve anjiyologlar yer alır.

Tedavi ve terapi

Anton sendromunun tedavisi zordur çünkü hastalar kendi hastalıkları konusunda kesinlikle kararsızdırlar. Terapötik adımlar genellikle şiddetle reddedilir ve boşuna kabul edilir. Gerekli tedavi semptomatik ve disiplinler arasıdır. Nöroloji, terapötik yolda psikiyatri, dahiliyeciler ve fizyoterapistler kadar önemli bir rol oynar. Her şeyden önce, nedensel altta yatan hastalık tanınmalı ve tutarlı bir şekilde tedavi edilmelidir. Psikoterapötik ve psikofarmakolojik olarak tedaviHastalar, tutarlı hatırlatmalar yoluyla körlüklerine ikna olurlar, ancak bu genellikle çatışma potansiyeli ile doludur. Fiziksel olarak ve iş terapisi, günlük yaşamla ilgili eksiklikler olabildiğince giderilir. Tazminat stratejileri öğrenilir ve açıkları telafi etmeye hizmet edebilir. Nöroplastisite oldukça yeni tedavi komşu korteks nöronlarının uyarılması yoluyla görsel algıyı yeniden etkinleştirebilen kortikal körlük seçeneği. Bununla birlikte, yöntem körlükten sadece 12 hafta sonra başarı gösterdiğinden ve Anton sendromlu hastalar genellikle bu kısa dönemde içgörü eksiklikleri nedeniyle doktora bile gitmedikleri için, işlem genellikle Anton sendromu için düşünülmez.

Beklenti ve prognoz

Anton sendromunda prognoz, büyük ölçüde hastanın hastalığa dair içgörüsüne ve tedavi sürecindeki işbirliğine bağlıdır. Neredeyse tüm durumlarda, acı çekenlerde içgörü mevcut değildir. Bu nedenle tedavinin uygulanması zor veya imkansızdır. Tıbbi bakım olmadan semptomlar kalıcı olarak kalır. Kötüleşme yok, aynı zamanda durumunun iyileşmesi de yok. sağlık. Tedavi ile semptomlar hafifletilebilir. Kanıtlanmış nöroplasti teknikleri haftalar ve aylar içinde rahatlama sağlar. Ayrıca yoğun psikoterapi hastanın bilişsel kalıpları, hatalı inançları ve davranış değişiklikleri üzerinde çalışır. Bu prosedür son derece zordur ve genellikle birkaç ay veya yıllar sürer. Bununla birlikte, hastalığa ilişkin içgörü eksikliği nedeniyle, tedaviye istekli olduklarını beyan eden az sayıda hasta, tedaviyi erken keser. Ek olarak, içgörü eksikliği, hasta ile tedavi eden doktorlar ve terapistler arasında yüksek bir çatışma potansiyeli olduğu anlamına gelir. Zorluk, görünümü karmaşıklaştırır ve yalnızca çok nadir durumlarda iyileşme sürecinde önemli ilerleme veya tam bir tedavi olur. Öte yandan, hastalığın kabulü veya tedavi eden hekime güven varsa, iyi bir prognoz vardır.

Önleme

Anton sendromu, genellikle sendromu tetikleyen inme ile aynı adımlarla ölçülü olarak önlenebilir.

Takip

Anton sendromu kroniktir koşul nedensel olarak tedavi edilemez. Takip bakımı, öncelikle düzenli taramalara ve tedaviyi mümkün olduğunca sürekli olarak mevcut duruma göre ayarlamaya odaklanır. sağlık etkilenen kişinin durumu. Ayrıca sağlık durumunun kötüleşmesini önlemek için önlemler alınmalıdır. Bunlar, bir yandan terapötik egzersizler ve diğer yandan da düzenli olarak kontrol edilmesi ve ayarlanması gereken kapsamlı ilaçları içerir. Hasta haftada bir doktor tarafından muayene edilmelidir. Hastalığın ilerleyen aşamalarında hastanede yatarak tedavi gerekir. Takip bakımının bir kısmı göz testleri ve Anton sendromunun ciddiyetine bağlı nörolojik muayeneler. Eşlik eden semptomlar ortaya çıkarsa, ek doktorlara danışılmalıdır. Psikolojik danışma da gerekli olabilir. Sadece etkilenen kişilerin kendileri değil, aynı zamanda akrabaları ve arkadaşları da sıklıkla bir uzmanın desteğine ihtiyaç duyar. Nörolojik sendrom yavaş ilerlediğinden, takip bakımına her zaman semptomların aktif tedavisi eşlik eder. Sonuçta, hasta kalıcı olarak tıbbi tedavide ve buna göre ilgili tedaviyi işlemek ve rahatlatmak için adımlar atmalıdır. stres.

İşte kendiniz yapabilecekleriniz

Kural olarak, Anton sendromundan etkilenenler, altta yatan nedensel hastalığın tedavisine doğrudan katkıda bulunamazlar. Bununla birlikte, hastalıklarına rağmen günlük yaşamla baş etmeyi öğrenebilirler, ancak bu, öncelikle bunu kabul etmelerini gerektirir. Kendi kendine yardıma yönelik ilk adım ve hastalar ve yakınları için büyük bir zorluk, gerçekten tedavi edilmesi gereken bir görme bozukluğunun olduğunun fark edilmesidir. Hastalar farkında olmadığı müddetçe, sosyal çevrenin onları hassas ama tutarlı bir şekilde acılarıyla yüzleştirmesi önemlidir. Örneğin, hastalar görsel ve dokunsal algı arasındaki tutarsızlıklardan haberdar edilebilir. Böylece hastadan başka bir kişinin elinde o anda ne tuttuğunu açıklaması istenebilir. Hasta daha sonra görsel algısının hissettiği ile eşleşip eşleşmediğini kendisi kontrol edebilir. Buz küplerinin kullanılması özellikle etkilidir. Burada etkilenen kişi, hissettiğinden başka bir şey gördüğünü hemen fark eder. Sosyal çevre ayrıca kazaların önlenmesini sağlamalıdır. Mobilyalar hareket ettirilmemeli, keskin kenarlı nesneler ve halı, yolluk gibi takılma tehlikeleri kaldırılmalı ve merdiven boşluklarına erişim her zaman kapalı tutulmalıdır. Etkilenen kişi hiçbir koşulda karayolu trafiğine bağımsız olarak katılmamalıdır. Kişi körlüğünün farkında olmadığı sürece evi yalnız bırakmamalıdır. Ek olarak, psikoterapötik veya psikofarmakolojik tedaviye başlamak için çaba gösterilmelidir. Hasta kör olduğunu fark eder etmez, fizyoterapik önlemlerle günlük eksikliklerini telafi etmek için girişimlerde bulunulabilir.