Frekans dağılımı
bunaklık bir yaşlılık olgusudur ve giderek yaygın bir hastalık haline gelmektedir. 10 yaşını geçen her 65 Alman'da, halihazırda bilişsel eksiklikler görülüyor ve bu da bazı durumlarda demans sendromu. 65-70 yaşları arasında hastalık oranı% 2'dir.
70-79 yaşları arasındaki dönemde bu oran% 6'ya yükselirken, kadınlar erkeklerden biraz daha sık etkileniyor. Cinsiyete özgü bu farklılık 85 yaşından itibaren daha da belirgin hale geliyor ve% 20 genel hastalık oranıyla sonuçlanıyor. Kadın hastaların yüksek oranın, kadınların ortalama yaşlarının yüksek olmasıyla ne ölçüde ilişkili olduğu sorgulanabilir.
Yaşam beklentisi
Yaşam beklentisi, hastalık zamanı ile ilgilidir. Alzheimer demansıDemans hastalıklarının% 60'ında bulunan, 10 ila 12 yıl içinde hastanın ölümüyle sonuçlanır. Sorumlu olan Alzheimer hastalığı değil, eşlik eden hastalıklardır. koşul.
Örneğin, sözleşme yapma riski zatürree (pnömoni) hasta yatalak olduğunda artar. Bu, özellikle yaşlıların ölümüne neden olabilir. Bir örnek: Bir kişi 67 yaşında Alzheimer hastalığına yakalanırsa, olası yaşam beklentisi 77 ila 79 yıldır. Hasta, hastalığı sırasında ne kadar yaşlıysa, sonuçta hastanın ölümüne neden olan ikincil hastalıklar o kadar olasıdır.
Süre
Süresi demans her zaman altta yatan hastalığın türüne bağlıdır. Hastalar genellikle, artan bağımsızlık ve hareketsizlik eksikliğinden ve aynı zamanda çoğu hastanın ileri yaşından kaynaklanan eşlik eden bir hastalıktan ölür. Yaygın hastalıklar, akciğerlerin iltihaplanmasıdır (zatürree) veya idrar yolu ve yaşlılıkta kardiyovasküler hastalık veya yaşa bağlı kalp DURMASI.
Nadir durumlarda, bunama, etkilenen kişinin ölümüne yol açar. Bu nedenle hastalığın süresi, altta yatan hastalığa ve seyrin saldırganlığına bağlı olarak bazen 3 ile 20 yıl arasında değişmektedir. Altta yatan hastalık bilinse bile kesin bir prognoz neredeyse mümkün değildir.
tedavi
Primer demans varlığında tedavi seçenekleri oldukça sınırlıdır. beyin. Şimdiye kadar bir tedavi olasılığı yok, ancak semptomlara bağlı olarak, hasta ve yakınları üzerindeki yükü olabildiğince düşük tutmak için ilaç verilebilir. Bu anlamda anti-demans ilaçları (demansa karşı ilaçlar), altta yatan hastalığı gösterdikleri sürece kullanılabilir.
Demansa eşlik ediyorsa Depresyon veya hastalık sırasında paranoya veya sanrılar gibi diğer psikiyatrik semptomlar ortaya çıkarsa, burada ilaç tedavisi (antidepresanlar ve antipsikotikler) ile de rahatlama sağlanabilir. Hastanın alışılmadık şekilde huzursuz olduğu durumlar veya uyku bozuklukları da gerektiğinde çeşitli ilaçlar ile hafifletilebilen semptomlardır. Demans henüz çok ilerlememişse, bilişsel eğitim düşünülebilir. Bu, hastanın yeteneklerini uygulamaya devam etmesine ve dolayısıyla muhtemelen onları daha uzun süre korumasına izin verir.
