Uzun kemikleri isimlerini uzun biçimlerinden alırlar. The kemikleri içeren tek tip bir medüller boşluğa sahip olmak kemik iliği. Sadece ekstremitelerde bulunurlar.
Uzun kemik nedir?
Uzun kemikleri “uzun tübüler kemikler” ve “kısa tübüler kemikler” olarak ikiye ayrılabilir. Uzun tübüler kemikler şunları içerir: kol kemiği (üst kol kemiği) ve ulna (ulna) ve yarıçap (yarıçap) ile femur gibi bacakların ekstremite kemiklerinin (uyluk kemik), tibia (incik kemiği) ve fibula (dana kemiği). Bunun aksine, "kısa boru şekilli kemikler" vardır. Bunlar arasında metakarpal ve metatars kemikler (sırasıyla metakarpali ve metatarsali) ve parmak ve ayak parmağı kemikleri (sırasıyla ossa digitorum manus ve pedis). Tübüler kemiklere ek olarak, osteoloji düz kemikleri (kafatası, pirzola), kısa kemikler (karpal kemikler), sesamoid kemikler (patella), hava dolu kemikler (ön kemik) ve omurga gibi düzensiz kemikler. Kemikler, iyi beslenen canlı organlardır. kan, farklı dokulardan yapılmıştır. Kas-iskelet sisteminin bir parçasıdırlar ve aynı zamanda iç organlar. Mekanik özellikler ve kuvvet basınç, çekme, bükülme ve bükülmeye karşı kemiklerin oranı, organik hücre içi maddeye inorganik bileşenlerin dahil edilmesine dayanmaktadır. Kemik dokusu sürekli yenileniyor. Düzenleme türüne göre kollajen fibriller, katmanlı kemikler ve örgülü kemikler arasında başka bir ayrım yapılır. Bununla birlikte, örgülü kemikler sadece kemik gelişiminin ilk aşamasında ve aynı zamanda başlangıcında bulunur. kırık şifa.
Anatomi ve yapı
Kemik dokusu büyük ölçüde inorganik bileşenlerden ve burada yine hidroksiapatitten oluşur. Yalnızca% 25 organik kısmı oluşturuyor, öncelikle kollajenve% 10 Su. Kemik dokusu ayrıca depolama organını oluşturur. kalsiyum ve fosfat. Uzun kemikler, epifiz adı verilen iki kemik ucundan ve bir kemik gövdesi olan diyafizden oluşur. Epifiz ve diyafiz arasındaki kısa geçiş bölümüne metafiz denir. Son olarak, tüm uzun kemik, periosteum denilen periost ile çevrilidir. Uzun kemiklerde morfolojik olarak iki kemik mimarisi ayırt edilebilir. Kemik tüberkülleri (trabeküller) ile iç, süngerimsi yapıya subtantia spongiosa veya kısaca "spongiosa" denir. Ek olarak, dış substantia compacta veya "compacta" vardır. Kompakt kemikten yapılmıştır. Spongiosa, kilo vermeyi sağlar ve içinde koruma sağlar. kemik iliği. Copacta, kemiğin gerçek destek işlevini oluşturur. Osteon şeklinde organize edilmiş lamelli kemikten oluşur. Epifizlerde kemiği aşınmaya karşı koruyan kıkırdaklı eklem yüzeyleri vardır.
İşlev ve görevler
Boru şeklindeki kemikler esas olarak vücudu desteklemeye yarar. Kemikler aynı zamanda hematopoez bölgesi olsa da, bundan esas olarak yassı kemikler sorumludur. Kırmızı kemik iliği içlerinde bulunan kırmızı oluşumunda rol oynar kan hücreler, beyaz kan hücreleri, Hem de trombositler. Kemik oluşumu, kaynama çözünmesi ile dinamik denge içindedir. Osteoblastlar, temel kemik maddesini oluşturmaktan sorumludur. Salgılarlar kalsiyum fosfatlar ve kalsiyum karbonatlar. Bunlar tuzlan boyunca kristalleşmek kollajen osteoblastları lifler ve tuğlalar, osteositler oluşturur. Bu doku sertleşir ve kemik yapısını oluşturur. Osteoblastların karşılığı osteoklastlardır. Kemiği tekrar çözebilirler. Örneğin, kemik yüklü değilse, örneğin kemik bir Alçı uzun bir süre alçılıyorsa, önemli ölçüde kemik rezorpsiyonu vardır ve bu nedenle kalsiyum iskeletten kayıp. Kemiklerin uzunlamasına büyümesi, epifiz ekleminden veya büyüme plakasından kaynaklanır. Oluşur hiyalin kıkırdak ve epifizler ile kemik şaftı arasında yer alır. Yaşla birlikte bu, diyafizin ve epifizin daha uzun ve daha güçlü olmasına neden olur. Büyüme tamamlandıktan sonra, 20 yaş civarında büyüme plakası kemikleşir. kan tedarik bir arter diyafiz yoluyla kemiğe giren. Açılış kan damarı kemiğe giren foramen nutricium olarak adlandırılır. The arter kan sağlamak arteria nutricia'dır. Epifizlerin genellikle kendilerine ait arter Onlara kan sağlayan Arteriae epiphyseales, böylece diyafizin nutrik arterinden bağımsızdırlar.
Hastalıklar
Uzun kemiklere bağlı olarak ortaya çıkabilecek en yaygın rahatsızlıklar kırıklardır. Hemen hemen her insanın bir kemiği vardır kırık hayatının bir noktasında. Aşırı mekanik işlemin sonucudur. stres kemik üzerinde. Genellikle kayak veya dağ bisikleti gibi sporlar sırasında ortaya çıkar. Kemik artık ani ve şiddetli bir darbeye dayanamaz. Kırıklar tekli veya çoklu, açık veya kapalı olabilir. Bir çoklu kırık kemiğin birden fazla kopmasıdır. Açık bir kırılmada, kemiği örten yumuşak dokular da kesilir, bu nedenle kemik genellikle çıplak gözle görülebilir. Etkilenen kişi şiddetli acı çekiyor ağrı ve yaralı bölüm artık gönüllü olarak taşınamaz. Ek olarak, kemiğin muazzam deformiteleri veya anormal hareket dereceleri sıklıkla belirgin hale gelir. Kırılma eğiliminin artmasıyla ilişkili bir hastalık, osteoporoz. Genellikle yaş ilerledikçe ortaya çıkar ve kemik kalitesinde azalma ve kemikte azalma olur. kitle... Kemik kitle doğal olarak 35 yaşından 40 yaşına kadar bir miktar azalmaya başlar. Bu nedenle doğuştan düşük kemikli kişilerde kitle gelişme riski artmış osteoporoz. Kadınlar da bundan dolayı erkeklerden daha sık etkilenmektedir. Önleme ve tedavi osteoporoz çok benzer. Etkilenenlere daha fazla kalsiyum sağlanır ve D vitamini diyet değişiklikleri veya ilaç yoluyla.
Tipik ve yaygın kemik hastalıkları
- osteoporoz
- Kemik ağrısı
- Kemik kırığı
- Paget hastalığı
