Tanı
The X-ışını görüntü, bir femoral şüpheli teşhisinin nihai teyidi için belirleyicidir boyun kırık. Kural olarak, pelvik X-ışını ve kalçanın eksenel röntgeni çekilir. Vakaların büyük çoğunluğunda, başka tanısal görüntülemeye gerek yoktur.
Önemli derecede şiddete maruz kalmış genç hastalarda, daha fazla yaralanmaları (örneğin asetabular kap kırıkları, pelvik kırıklar, vb.) gerekirse. Sınıflandırmalar, uzmanlar arasındaki iletişime hizmet eder ve bireysel uzmanlık alanları için önerilen kılavuzlarda özetlenen tıbbi tedavi önlemlerinin türetilmesine izin verir.
Farklıların ortak sınıflandırmaları kırık femoral türleri boyun kırık Pauwels ve Garden'a göre olanlar. Pauwels sınıflandırması, kırılma yüzeyinin eğimine dayanmaktadır. Kırılma yüzey açısı ne kadar küçükse, kırık o kadar stabildir.
Artan kırık yüzey açısı ile yanlış eklem oluşumu riski artar. Garden sınıflandırması femoral pozisyona dayanmaktadır. baş. Femoral riski baş Bahçe sayısı arttıkça ölüm artar.
- Pauwels I: Kırılma yüzeyi yatay düzleme <30 °
- Pauwels II: Yatay düzleme 30 ° -70 ° kırılma yüzeyi
- Pauwels III: Kırılma yüzeyi yatay düzleme> 70 °
- Bahçe I: Valgian (stabil) sıkıştırılmış kırılma
- Garden II: Yer değiştirmemiş kırık
- Garden III: Varisli (kararsız) batık kırık
- Bahçe IV: Güçlü kırılma deplasmanı
Femur boyun kırığı tedavisi
A femur boynunun kırığı uyluk kemiği çoğu durumda cerrahi tedavi gerektirir. Kırık nadiren, konservatif tedavi mümkün olacak kadar stabil bir şekilde batırılır. Ama bir femoral olsa bile boyun Kırık stabildir, 3 aylık iyileşme süresi bacak çoğu yaşlı hasta için söz konusu bile olamaz.
Ortaya çıkan immobilizasyon, birçok durumda yaşamı tehdit eden komplikasyonlara yol açar. bacak.
- Zatürree
- Bacak damar trombozu veya
- akciğer damar tıkanıklığı.
Prensip olarak, femoral kemiği korumak veya değiştirmek için yapılan operasyonlar arasında bir ayrım yapılır. baş. Asetabular baş koruma operasyonları, femur başının ölüm riskini önlemek için olabildiğince çabuk (kazadan sonraki 6 saat içinde) yapılmalıdır.
Asetabular baş koruyucu tedavi seçenekleri şunlardır:
- Vida bağlantısı: Üç vida femur boynu femurun femur başına doğru. Femur başının kıkırdak yüzeyi kırılmamış. Vidalar olabildiğince paralel olmalı ve vida dişi kırılma çizgisini geçmemelidir, böylece femur boyun kırığı yük altına daldırılabilir.
Avantaj: Hızlı işlem. Küçük yumuşak doku yaralanması. Femur başı ve dolayısıyla doğal kalça eklemi korunur.
Dezavantaj: Zayıf kemik maddesi durumunda (osteoporoz), kırığın kayması veya yanlış eklem oluşumu (psödartroz) mümkün. Hemen tam ağırlık taşımak mümkün değildir.
- Dinamik Kalça Vidası (DHS): Bir metal plaka vida konstrüksiyonu uyluk. Vida, femur boynu femur başının içine girer ve bir teleskop gibi kayma özelliğine sahiptir ve kırık bölgesinde bir kompresyon etkisi yaratır.
Avantaj: Hızlı işlem. Femur başı ve dolayısıyla doğal kalça eklemi korunur. Dezavantaj: Kırığın kayması mümkündür.
Hemen tam ağırlık taşımak mümkün değildir. Sık femur başı nekrozu.
- Yapay kalça eklemi: Kemik maddesi zayıf olan yaşlı hastalarda, önceden var olan kalça eklemi eklem ve mobilizasyonda öngörülebilir zorluklar, bir kalça protezi öncelikle belirtilebilir. Avantaj: Hemen ağrı- uyarlanmış tam ağırlık taşıma mümkündür.
Daha kolay erken mobilizasyon. Femur başının kırığının kayması veya ölmesi mümkün değildir. Dezavantaj: Büyük ameliyat. Daha büyük yumuşak doku travması. Protez gevşemesi durumunda replasman işlemi gereklidir.
