Sebeb olmak
Konuşma terimi "bilek kırık"Nispeten belirsizdir ve bu nedenle tıbbi terminolojide daha kesin olarak çeşitli kırık tiplerine ayrılmıştır. Bunlar, yaralanma şekline ve yaralanmanın konumuna dayanmaktadır. En genel kırık arasında bilek Colles kırık yandan düştükten sonra.
Kaykaycılarda, snowboardcularda ve yaşlılarda çok sık görülür. Altta yatan yaralanma mekanizması, üst gövde ve kolların tüm ağırlığının bir salınımla uzatılmış avuç içine uygulanmasıdır. Üst gövde ile avuç içi arasındaki en dengesiz nokta ulna, radius ve karpal kemik arasındaki bağlantıdır - yani proksimal bilek.
Bu bölgeye kuvvetli bir kuvvet uygulandığında genellikle ilk kırılan kişidir. Öte yandan, Smith'in açılı ele düşmesinden sonra çok daha nadir görülen kırığı var (sözde fleksiyon kırığı). Bundan önce elin arkasına bir düşüş gelir.
İleriye doğru düşerken doğal bir savunma hareketi ellerin ve kolların uzantısı olduğundan, bu yaralanma nispeten nadirdir. Rakamlarla ifade edildiğinde, tüm el bileği kırıklarının% 80'i ekstansiyon kırıklarıdır ve sadece% 20'si fleksiyon kırıklarıdır. Yukarıda bahsedilen iki kırık tipi, Colles kırığı ve Smith kırığı, proksimal bileğin kırıklarıdır.
Kırık gerçekte elde değil, elin yakınındaki yarıçap kısmında meydana geldiği için distal radius kırıkları olarak da adlandırılırlar. Ancak ulna, radius ve karpal kemik birlikte el bileğinin bir kısmını (yani proksimal kısmı) oluşturduğundan el bileği kırıkları olarak da adlandırılır. İşleri biraz daha karmaşık hale getirmek için distal radius kırığı Eklem dışı, kısmi ve tam eklem kırıklarına daha da ayrılabilir.
Proksimal bileğin ne ölçüde etkilendiği ve kırığın derecesi belirtilir. Colles ve Smith kırıkları proksimal el bileğinin en önemli iki kırığı iken, bilek kırığı çok daha az yaygındır Bu, elin alt avucunda bir kemik kırığıdır (veya birkaç tanesidir). Elin avucuna bakarsanız, elinizin topunun bulunduğu bölgede karpal kemikler bulacaksınız - ancak, karpal kemikler avucun tamamını kaplamaz!
Yaklaşık olarak başparmağın yüksekliğinde, metakarplar zaten tutturulmuştur. Sekiz karpal var kemikleri elinde. Bunların her biri kemikleri kırılabilir, ancak bunların arkasındaki mekanizmalar çok spesifik değildir.
Genellikle bir Colles veya Smith kırılmasında, avuç içine uygulanan kuvvet çok güçlü olduğunda eşlik eden kırıklar olarak ortaya çıkarlar. Her karpaldan beri kemikleri uygun bir adı var, denir skafoid hangi kemiğin kırıldığına bağlı olarak kırıklar veya skafoid kırıkları. Tek tek karpal kemikler arasında hala eklemler kemik kırıldığında zarar görebilir.
Düşme dışında el bileği kırılmasının diğer nedenleri genellikle yaş ve ilişkili osteoporoz. Artan yaşla birlikte kemik yoğunluğu ve böylece kemiğin esnekliği önemli ölçüde azalır. Sonuç olarak, kemikler daha kararsız hale gelir ve daha kolay kırılır.
Düşme riski, hareket kabiliyetinin azalması ve görme ve işitme bozukluğu ile birlikte artar. Dahası, kilolu hastalar kemiklerine belirli bir baskı uygularlar: Bir yandan, kemikleri her zaman daha fazla ağırlığa maruz kalır. Öte yandan, düşme durumunda, artan ağırlık bilekte önemli ölçüde daha yüksek bir kuvvet oluşturur ve böylece kırılmayı teşvik eder.
Bu serideki tüm makaleler:
