Oküler fundus, ilaca bağlı durumlarda görünür hale getirilebilen göz küresinin arka kısmıdır. öğrenci genişleme. Fundus oculi'nin Latince adı Fundus oculi'dir. Daha yakından bakabilmek için şeffaf vitröz gövdeden bakılır ve retina (aynı zamanda retina olarak da adlandırılır), gözün çıkışı gibi çeşitli yapıları aydınlatabilir. optik sinir (kör nokta), arteriyel ve venöz gemiler ve sözde sarı nokta (makula lutea).
Retina, ön beyin ve gerçek vizyon için merkezi öneme sahiptir. Çeşitli ışığa duyarlı fotoreseptörler içerir. Bunlar, ışık geldiğinde bir elektrokimyasal reaksiyonun meydana geldiği, elektrik sinyaline dönüştürülen ve daha sonra da ışığa iletilen hücrelerdir. beyin.
Orada görsel izlenimler sonunda görsel bilgilere işlenir. Ek olarak, fotoreseptörler arasındaki çapraz bağlantılar zaten retinadaki kontrastı artırmaya hizmet eder. Retina, ışığa duyarlı ve ışığa duyarlı olmayan bölümlere ayrılmıştır.
Ortada sarı nokta (makula lutea), en keskin görme noktasıdır, çünkü burası fotoreseptörlerin yoğunluğunun en yüksek olduğu yerdir. Burası sadece gündüz görüşünden ve renk algısından sorumlu olan konilerin bulunduğu yerdir. Mavi, kırmızı ve yeşil kozalaklar arasında bir ayrım yapılır.
Toplamda, insanlar esas olarak maküler bölgede bulunan yaklaşık 6-7 milyon koniye sahiptir. Etrafında sarı nokta alacakaranlıkta veya gece görüşten sorumlu olan 110-125 milyon çubuktur. Bunun nedeni, çubuklardaki haberci maddenin konilerdekinden yaklaşık 500 kat daha fazla ışığa duyarlı olmasıdır.
Bu haberci maddenin üretimi için A vitamini çok önemlidir. Bu vitaminin eksikliği bu nedenle alacakaranlık görüşündeki bozukluklarla ilişkilidir. Tüm fotoreseptörlerin uzantılarının toplandığı ve beyin çıkışı optik sinir.
Burası aynı zamanda ışığa duyarlı hücrenin artık olmadığı yerdir, bu nedenle kör nokta. Retina, arteriyel ve venöz tarafından sağlanır gemiler. Bununla birlikte, ağrı-hassas sinirler eksiktir, bu nedenle retina hastalıkları genellikle ağrılı olarak algılanmaz.
Gözün arka kısmının muayenesine oftalmoskopi veya oftalmoskopi denir. Bu amaçla iki farklı prosedür vardır, doğrudan ve dolaylı oftalmoskopiden bahsediyoruz. Direkt oftalmoskopide, göz doktoru ışığı gözün arkasına yansıtan ve 14 ila 16 kat büyütme oranında gösteren bir oftalmoskop kullanır.
Hekim sağ gözü ile hastanın sağ gözüne bakar ve böylece gözün fundusunu dik bir görüntü olarak görür, bu nedenle bu muayene türü "dik görüntü" olarak da bilinir. Aynısı sol göz için sadece tersi durumda geçerlidir. Bu muayenenin gerçekleştirilmesi kolaydır ve gözün fundusunun nispeten küçük bir bölümünü yüksek büyütmede gösterir.
Bu, içindeki bağımsız yapılara izin verir, örneğin optik sinir veya bireysel gemiler, özellikle iyi değerlendirilecek, ancak genel bir görüş ancak dolaylı oftalmoskopi yoluyla elde edilebilir. Dolaylı oftalmoskopide, hekim, uzanmış bir kolla muayene edilmek üzere gözün önünde bir büyüteç ve diğer yandan el feneri gibi bir ışık kaynağı tutar. Bu tür bir incelemeyle gözün arkasını ters bir görüntü olarak görür ve bu nedenle incelemeye "ters görüntü" olarak da atıfta bulunulur.
Buradaki büyütme, doğrudan oftalmoskopiden oldukça düşüktür, yaklaşık 4.5 kat. Bu nedenle bu muayene, gözün arkasının genel bir görüntüsünü elde etmek için daha uygundur ve muayene eden kişinin daha fazla pratik yapmasını gerektirir. Yarık lamba muayenesi yani binoküler mikroskop yardımı ile her iki gözü aynı anda muayene etmek mümkündür. Bu mümkün değilse, başka muayene seçenekleri de mevcuttur, örneğin ultrason sınav.
