Diğer şeylerin yanı sıra, Homeros'un İlyada'sından biliyoruz ki, eski zamanlarda taşlarla atma ve itme yarışmaları düzenlenmişti. Modern atletizmde dört farklı atma disiplini vardır: gülle atma, çekiç atma, disk atma ve cirit atma. İçin ipuçları sağlıyoruz sağlık atletizm bu atma disiplinlerinin her biri için.
Gülle atma
Gülle atmada, erkekler için 7.257 kg'lık bir top (16 pound'a eşdeğer) veya kadınlar için dört kg'lık bir metal top, sporcu kolunu patlayarak uzatarak olabildiğince uzağa itilir. Topun çapı erkeklerde 110-130 mm, kadınlarda 95-110 mm arasındadır. Salıncak için, çaprazlanamayan ve topun çarpmasından sonra arkaya bırakılması gereken 2.13 metrelik (yedi fit) bir daire mevcuttur. Erkeklerde dünya rekoru 23.12m, kadınlarda 22.63m. Artan fiziksel zorlanma nedeniyle, tüm atma disiplinlerinde üst ekstremite özellikle risk altındadır. Dönme hareketi, lomber omurga sorunlarına ve tıkanma olaylarına yol açar. El yaralanmaları ve parmak eklemler ayrıca tipiktir. Ayrıca kas yaralanmaları addüktörler ile meydana gelir iskium özellikle etkileniyor. Uzun vadede, radyokarpal yollar sıklıkla aşırı kullanım yaralanmalarının bir sonucu olarak gelişir.
Çekiç fırlatma
Çekiç atma bugün bir Olimpiyat disiplini olmasına rağmen, kökenleri ortaçağ İrlanda ve İskoçya'da yatmaktadır. O dönemde 19. yüzyılın ilk yarısında bir sap üzerinde ağırlıklara geçilmeden önce demirci çekiç atma yarışmaları yapılıyordu. Bugünün fırlatma çekiçleri, çelik bir telin üzerindeki metal bir bilyeden ibarettir. Çekiç atışının ağırlıkları gülle atmada kullanılanlarla birebir aynıdır ve vuruş dairesinin çapı da aynıdır. Tel, 1.219 m uzunluğundadır (dört fit) ve sporcu tarafından iki eliyle tutulur. Çekiç atma, eldiven giyilmesine izin verilen tek atma disiplinidir; alternatif olarak sporcular bandaj kullanabilir. Fırlatma disiplinlerinde yukarıda belirtilen tipik yaralanmalara ek olarak, özellikle gövde kasları şiddetli stres yüksek merkezkaç kuvvetleri nedeniyle. parmak tendonlar ve kapsüller ayrıca kolayca zarar görebilir. Dirsek eklemi patorozu, olası bir geç hasar olarak ortaya çıkabilir ve kalçalar genellikle geç etkilerden muzdariptir.
Disk Atma
Disk atma, MÖ 708'den beri bir Olimpiyat disiplini olarak izlenebilir. Yunanca disko kelimesi, eski zamanlarda bronzdan yapılmış ve beş ila altı kilogram ağırlığındaki bir tabak veya diski tanımlar. Bugünün discusu ise erkekler için sadece iki kilo ve kadınlar için bir kilo ağırlığındadır ve aynı zamanda eski diskten çok daha küçüktür. Disk atıcı, eski zamanlarda mükemmel bir sporcu olarak kabul edildi. Bir disk ayrıca bir silah olarak kullanılabilir ve dövüş oyunlarında kullanılabilir. Bununla birlikte, Yunan mitolojisinde, Perseus'un yanlışlıkla dedesi Acrisius'a bir disk ile çarpması gibi, kasıtsız ölümler meydana geldi. Diski fırlatırken en önemli şey, cismi 1.5 metre çapında bir daire içinde kendi ekseni etrafında 2.5 kez döndürürken diskin olabildiğince hızlanmasını sağlamak için doğru tekniği kullanmaktır. Disk atma, yukarıda açıklanan atma disiplinlerinin genel risklerini taşır, ancak bunlar arasında en az yaralanmaya sahip olanıdır.
Cirit atma
Mızrak, Taş Devri'nden beri silah olarak kullanılmaktadır. Yunan mitolojisi Herakles'i olağanüstü bir mızrak atıcısı olarak tanımlar. Mızrağın uzunluğu erkeklerde 2.70m-2.80m, kadınlarda 2.20m-2.30m'dir. Ağırlık sırasıyla 800g ve 600g'dır. Cirit ortasından tutulmalı ve kısa bir koşudan sonra, ucu atış yönünde fırlatılmalıdır. Farklı kulp türleri arasında baş parmak uçlu parmak kavrama en yaygın olanıdır. Cirit atma, fırlatma disiplinleri arasında en fazla yaralanma ve uzun vadeli hasar riski taşır. Cirit bazen yukarıda tutulduğundan baş yükseklik, tendon yaralanmaları rotator manşet yaygındır. Fırlatma kolu ve dirsek yaralanmaları da tipiktir. Ek olarak, cirit atıcılar genellikle şunlardan muzdariptir spondylolisthesis intervertebral diskler için sonuçları ve bazen alt lomber bölgede kemikli avülsiyonlar meydana gelebilir. Uzun süreli şikayetlere dirsekteki aşırı baskı da neden olur. kapsüller ve ulnar kollateral bağ. Geç bir sonuç olarak, ciddi vakalar eklem omuzda, dirsek veya kalça eklemi nadir değildir.
