Karın boşluğundaki (orta periton boşluğu) serbest hava da pnömoperiton olarak adlandırılır. Bir pnömoperitoneum, örneğin bir ameliyat sırasında bir doktor tarafından yapay olarak oluşturulabilir ve bu durumda bir psödopnömoperiton olarak adlandırılır. Bununla birlikte, karın boşluğunun patolojik süreçleri veya yaralanmaları da bu klinik tabloya yol açabilir.
Nedenleri
Normalde karın boşluğundaki hava sadece bağırsaklar veya karın boşluğu gibi içi boş organlardadır. mesane. Sağlıklı insanlarda içi boş organların dışında hava oluşmaz. Doktorlar daha sonra bu havayı "serbest hava" olarak adlandırır.
Bir pnömoperiton da bir doktor tarafından yapay olarak oluşturulabilir. Bu, minimal invaziv prosedürler sırasında meydana gelir. laparoskopi. Bu durumda cerrah, ameliyat sırasında daha iyi görünürlük ve daha fazla alan elde etmek için karın bölgesini bir gazla pompalar.
Bu hava hastanın karnında birkaç gün kalabilir ve hastalık değeri yoktur. Karın boşluğundaki serbest havanın nedeni, içi boş bir organda delinme (delme) veya yaralanmadır. Bir örnek, bir mide ülser veya iltihaplı bir apandisin delinmesi.
divertikülit içi boş bir organın başka bir yüksek perforasyon riskidir. Bu, iltihaplı bir çıkıntıdır. kolon. Özellikle yaşlı hastalar bu hastalıktan etkilenmektedir.
Bir perforasyon meydana gelirse, hasta şiddetli karın ağrısı ve karın duvarı tahta kadar serttir (sözde Akut karın). Bir perforasyona, invazif olarak büyüyen bir tümör de neden olabilir. Karın dış kaplaması zarar görürse ve vücuda dışarıdan hava girebilirse, karın boşluğunda da serbest hava birikebilir.
Karın içinde yapılan bir operasyon sırasında karın boşluğu açılır ve cerrahi işlem yapılır. Bu işleme laparotomi de denir. Karın duvarı dikilip kapatıldıktan sonra karın içinde serbest hava olabilir.
Karın boşluğundaki yaygın bir hava nedeni, laparoskopilaparoskopi. Günümüzde giderek daha fazla operasyon minimal invaziv olarak gerçekleştirilmektedir. Bu, operasyon sırasında vücudun daha sonra daha hızlı iyileşmesi için sadece küçük kesilerin yapıldığı anlamına gelir.
Başında laparoskopiÖzel bir makine kullanılarak hastanın karın boşluğuna üç ila beş litre karbondioksit pompalanır. Bu amaçla hastanın karnına bir iğne ile delinir ve içinden gaz verilir. Bu da hastanın şişmesine, karın duvarının yükselmesine ve organların birbirinden ayrılmasına neden olur.
Sonuç olarak, cerrahlar karın organlarını daha iyi görebilir ve ameliyat için yeterli alana sahip olur. Operasyon sonunda gaz dışarı pompalanır ancak karbondioksitin tamamı atılamaz ve serbest hava olarak karında bir kalıntı kalır. Bu hava, bağırsak duvarından yavaş yavaş emilmeden ve sonunda hasta tarafından solunmadan önce iki haftaya kadar orada kalabilir.
Hastalar tipik olarak işlemden sonra şişkinlik hissederler ve karında bir baskı hissi hissederler. Genel olarak, karbondioksit uygun bir gaz olarak kabul edilir ve ameliyatta helyum ve nitröz okside göre tercih edilen gaz olarak kendini kanıtlamıştır. Ancak nadir durumlarda, pnömoperiton oluşumuna bağlı olarak komplikasyonlar ortaya çıkabilir.
Giren gaz, karın bölgesinde büyük venözü sıkıştıran belirli bir basınç uygular. kan gemiler ve kanın geri dönüş akışını bozabilir. kalp. Sonuç olarak, kalp işlev kısıtlanabilir. Bu yöntem, bu nedenle, kalp hastalığı.
Sınırlı hastalar bile akciğer fonksiyon (astım veya kronik obstrüktif akciğer hastalığı), kalan CO2'yi yeterince soluyamadıkları için minimal invaziv olarak ameliyat edilemez. Sezaryen ameliyatında karın boşluğu ameliyatla açılır ve çocuk karın boşluğundan çıkarılır. rahim. Karın boşluğundaki tüm operasyonlarda olduğu gibi, karın içine biriken ve operasyondan birkaç gün sonra hala tespit edilebilen hava girer. Bununla birlikte, bu tamamen normaldir ve daha fazla tedavi gerektirmez, ancak kadınlar genellikle şişkinlik hisseder ve karın ağrısı.
