İlk yardım
Bir dalış kazası şüphesi varsa, hayat kurtarıcı olabileceği için aşağıdaki önlemler alınmalıdır: İlk olarak, kurtarma hizmetlerinin alarmı. Mümkünse hastaya saf oksijen verilmelidir. Bilinci yerinde değilse, hastayı bir şok pozisyon (ehliyet kursundan bilindiği üzere) ve kontrol nefes alma ve nabız.
If nefes alma veya nabız durur, kardiyopulmoner gerçekleştirin diriltme. Prosedür boyunca, battaniyelerle hastanın sıcak tutulduğundan emin olun. Hasta bilinci açıksa, ameliyat yapmayın. şok pozisyon, çünkü bu beyin basıncının yükselmesine neden olabilir, ancak stabil bir lateral veya sırtüstü pozisyonu tercih edin. Kurtarma hizmetleri, 500ml - 1000ml sıvı ile bir infüzyon tedavisi ve hiperbarik oksijen ile bir basınç odası tedavisi başlatmalıdır.
Dekompresyon hastalığı tip I
Dekompresyon hastalığı tip I (DCS I) esas olarak daha az beslenen dokuları etkiler. kancilt, kaslar gibi kemikleri ve eklemler. Vakaların% 70'inde semptomlar dalıştan sonraki ilk saat içinde ortaya çıkar. Bununla birlikte, DCS I semptomlarının 24 saat sonra hala ortaya çıktığı durumlar da tarif edilmiştir.
Deride, şişme ve şiddetli kaşıntı ile birlikte mavi-kırmızı renklenmeler (dalış pire) neden olduğu tıkanma küçük kan ve lenf gemiler. Kaslarda kabarcıklar çekmeye neden olur ağrı ve basınca duyarlılık. Bu birkaç saat sürer ve daha sonra ağrılı bir kasın semptomatolojisine dönüşür.
içinde kemikleri, eklemler ve bağlar, ağrı ve hareket kısıtlaması ön plana çıkıyor. diz eklemi en sık etkilenir. ağrı içinde eklemler "viraj" denir.
Bu, meslek hastalığı keson hastalığından muzdarip ve bükülmüş bir duruşa sahip olan keson işçilerden gelmektedir (İngilizce “bükmek” = “bükülmek”). DCS I ile semptomların ortadan kalkması için saf oksijen tedavisi yeterlidir. DCS I, genellikle tehlikeli DCS II'nin habercisi olduğundan, yine de basınç odasında arıtma yapılmalıdır.
