Terapötik yöntemler
Hastalığa bağlı olarak, farklı prosedürler belirtilmiştir. kardiyoloji. Ancak genel olarak, birkaç terapi dersi ön plandadır. Pek çok kardiyolojik hastalık - örneğin yüksek tansiyon, kalp başarısızlık veya kardiyak aritmi - genellikle ilaçlarla ömür boyu tedavi gerektirir, bu nedenle bu sözde farmakolojik yaklaşım genellikle diğer önlemlerle birleştirilir.
Özellikle koroner gibi "anjiyolojik" problemlerde kalp hastalık (KKH), tedavinin ana odak noktası hastanın yaşam tarzını değiştirmektir; her şeyden önce artan egzersiz, sağlıklı diyet ve tütün tüketiminden uzak durma, hastalığın ilerlemesini önlemeye ve hatta semptomları iyileştirmeye önemli bir katkı sağlayabilir. Her şeyden önce, acil durumlarda ritmik olarak tersine çevrilmesi gerekli olabilir. kalp iyi dozlanmış elektriksel uyarılarla doğru ritme geri dönün. Bu sözde kardiyoversiyon veya defibrilasyon, tıpkı kalıcı bir temel ritim gibi küçük implante edilmiş cihazlarla (kalp pilleri, kardiyoverterler / defibrilatörler) da gerçekleştirilebilir.
Catherter muayenesi kapsamında çeşitli müdahaleler de yapılabilir. Küçük bir balonla daraltılmış alanlar genişletilir (koroner anjiyoplasti) ve gerekirse sözde bir balonla kalıcı olarak açık tutulur. stent. Küçük şemsiyelerle duvar kusurları veya kulak kepçeleri kapatılabilir ve hatta yapay kalp kapakçıkları takılabilir ve eklenebilir.
Ancak bazen cerrahi müdahale engellenemez. Duruma bağlı olarak, gerekli çalışma açık kalpli veya açık kalpsiz yapılır. kalp-akciğer makinesi veya anahtar deliği teknolojisi ile. Bu, bir kapak değiştirme veya bir baypas ekleme olabilir (başka bir yerden alınan otolog bir damar ile bir koroner damardaki daralmış bir alanın köprülenmesi). Nadir durumlarda kalp nakli (kalp nakli) da yapılır.
Kardiyolojide önleme
Batı ülkelerinde kardiyolojik hastalıklara karşı önleyici tedbirler ihtiyaç duydukları bireysel veya sosyal ilgiyi görmemektedir. Sigara içen kişinin biyografisi ile birlikte egzersiz ve beslenmeye dikkat eksikliği ile ortalama Batı yaşam tarzı, çeşitli kardiyovasküler hastalıkların gelişiminde önemli bir faktördür.
