Ürolitiyazis - halk arasında üriner taş hastalığı olarak adlandırılır - (eşanlamlılar: kalkuli renali; üriner mesane taşlar; idrar taşı; idrar taşı diyatezi; kaliks taşları; nefrolitler; nefrolitiyazis; renal pelvik taşlar; böbrek taşı; ICD-10 N20-N23: ürolitiyazis) böbrek ve / veya idrar yolu. Bunlar şurada bulunabilir: böbreküreterler (idrar yolu), idrar mesaneya da üretra (üretra). İdrar taşlarına, idrarın fizikokimyasal bileşiminde tuz kristallerinin oluşumu ile bir dengesizlik neden olur. Taş boyutu mikrometreden birkaç santimetreye kadar değişir. Ürolitiyazis, taşın konumuna göre şunlara ayrılır:
| Yerelleştirme | Sıklık |
| Nefrolitiyazis (böbrek taşları) | 97% |
| Üreterolitiyazis: üreter taşları (üreter taşı). | |
| Sistolitiazis (idrar mesane taşlar). | 3% |
| Üretralitiyazis (üretral taş); özel form: kalkül renalis (pl. kalkülü renali), bu üretraya göç eden bir böbrek taşıdır (böbrek taşı) |
Klinik kullanımda genellikle sadece "nefrolitiyazis" ve "ürolitiyazis" terimleri kullanılır. Ürolitiyazis, menşe nedenine göre bölünebilir:
| Menşe nedeni | Taş türü | Sıklık |
| Edinilmiş metabolik bozukluk | Kalsiyum oksalat taşı | 75% |
| Ürik asit taşı | 11% | |
| Ürik asit dihidrat taşı | 11% | |
| Brushite Taş | 1% | |
| Karbonat apatit taşı | 4% | |
| İdrar yolu enfeksiyonu | Strüvit taşı | 6% |
| Karbonat apatit taşı | 3% | |
| Amonyum hidrojen urat taşı | 1% | |
| Doğuştan metabolik bozukluk | Sistin taşı | 2% |
| Dihidroksiadenin taşı | 0,1% | |
| Ksantin taşı | çok nadir |
Cinsiyet oranı: erkeklerin kadınlara oranı 2: 1; önceki kanıtların aksine, dağıtım Cinsiyetler arası, son on yılda dişiler pahasına eşitleniyor veya artıyor. Tepe insidansı: Ürolitiyazisin maksimum insidansı 30 ile 60 yaşları arasındadır. Prevalans (hastalık insidansı) Almanya'da% 5, Avrupa'da% 5-9 ve ABD'de% 12-15'tir. Batı sanayileşmiş ülkelerinde görülme sıklığı önemli ölçüde artmıştır. Üriner taş hastalığı özellikle kuru ve sıcak bölgelerde (% 10-15) yaygındır. Seyir ve prognoz: Taşların boyutu birkaç milimetreden birkaç santimetreye kadar değişebilir. Çapı 2 mm'ye kadar olan taşlar, vakaların çoğunda idrardan kendiliğinden (kendi kendine) geçer. Çapı 5-6 mm'den büyük taşlar nadiren kendiliğinden geçer. Taş geçtiğinde, genellikle kolik ile ilişkilendirilir. ağrı ve güçlü idrara çıkma dürtüsü. Hastaların% 50'si tekrarlayan nefrolitiyazisten muzdariptir (böbrek taşlar). Hastaların% 10-20'sinde en az 3 tekrarlayan atak beklenmelidir. Çocuklarda tekrarlama eğilimi özellikle yüksektir. Her birincil taş çocukluk nedeninin kapsamlı bir şekilde araştırılmasını gerektirir! Tüm vakaların yaklaşık% 70'inde, idrar taşı olan çocuklarda idrar yolunda anatomik anormallikler vardır. Analiz edilen tüm taşların yaklaşık% 70'i kalsiyum oksalat taşları Taşın türüne ve nedenine bağlı olarak metafilaksi (üriner taş profilaksisi) adı verilen yöntemle nüks oranı% 5'in altına düşürülebilir. Temel kurallar arasında bol sıvı (> 2.5 l / gün), düşük hayvan proteinler (protein), düşük tuz ve yüksekpotasyum diyet, kilo normalleştirme ve fiziksel aktivite. Komorbiditeler (eşlik eden hastalıklar): Ürolitiyaz, artmış miyokard enfarktüsü riski ile ilişkilidir (kalp saldırı) (% 31). Ayrıca, ürotelyal karsinom (idrar yolunu kaplayan geçiş dokusunun (ürotelyum) kötü huylu tümörleri) riskinde artış vardır.
