Koku alma bozukluklarının teşhisi
Bir koku alma bozukluğundan şüpheleniliyorsa, ayrıntılı bir tıbbi geçmiş Olası bir neden hakkında önemli bilgiler zaten elde edilebildiğinden, hekim tarafından alınmalıdır. Anamnez ve muayeneyi takiben koku alma bozukluğunun varlığı testlerle kontrol edilmelidir. Koku alma kontrolü: Koku alma yeteneğimiz iki tür test ile kontrol edilebilir.
Bir yanda, hastanın zinde olduğunu varsayan ve neyi koktuğuna dair bilgi verebilen sözde sübjektif test prosedürleri varken, diğer yanda kullanılan objektif test prosedürleri vardır. etkilenen kişi, küçük çocuklarda olduğu gibi işbirliği yapamaz ve kendisi herhangi bir bilgi sağlayamaz. demans Subjektif prosedürler: Sniffin 'sticks: Her biri farklı bir kokuya sahip çok sayıda farklı koku çubuğu vardır. koku, altında tutulan burun kısa bir süre için etkilenen kişinin. Seçim kartları yardımıyla hasta henüz algıladığı kokuyu belirleyebilir. UPSI Testi: Geliştirme yerine göre, bu test ABD Pennsylvania Eyalet Pennsylvania Üniversitesi olarak adlandırıldı. Koku Tanımlama Testi (UPSI Testi).
Burada çeşitli kokular mikrokapsüller içine alınır ve bunlar daha sonra salınır. CCCRC testi: Bu test, adını ABD'deki menşe yerine de borçludur. Bu test, plastik veya cam şişelerde saklanan yukarıda açıklanan iki test prosedüründen çok daha fazla kokudan oluşur.
Ek olarak, karakteristik olarak keskin bütanol kokusu için koku eşiğinin nerede olduğu, yani etkilenen kişinin hangi konsantrasyonda bütanolü koktuğu da test edilir. Aachen Rhinotest'te altı adet çözünmüş koku, cihazın içine püskürtülür. ağız etkilenen kişinin. Kişi daha sonra algılanan kokuyu verilen altı sıfat (çiçek, meyveli, reçineli, keskin, meyveli, baharatlı) yardımıyla belirlemelidir.
Bununla birlikte, Aachen Rhinotest nadiren kullanılır. Amaç yöntemleri: Hastanın aktif işbirliğine güvenilemiyorsa, objektif test prosedürleri kullanılır. Burada, koku alma uyarılmış potansiyelleri (OEP) türetmek mümkündür.
Ancak bu karmaşık inceleme sadece Berlin, Rostock, Köln, Mainz, Mannheim, Basel veya Viyana gibi birkaç merkezde yapılmaktadır. Üç farklı koku ile sinir liflerinin uyarılması tetiklenir. Koku olarak feniletil alkol, vanilin ve hidrojen sülfür kullanılır. Kokular aslında daha sonra kaydedilen ve elektrotlar tarafından görüntülenen elektrik sinyallerini tetiklemelidir.
