Kene aşısı: Prosedür, maliyet, yan etkiler

Lyme hastalığına karşı aşı

Lyme hastalığının aşısı var ancak yalnızca ABD'de bulunan Borrelia bakterisine karşı koruma sağlıyor. Borrelia'nın farklı türleri Avrupa'da bulunduğundan, Almanya'da Lyme hastalığına karşı henüz bir aşı mevcut değildir. Bu enlemler için aşı geliştirmenin bu kadar zor olmasının nedenlerinden biri de budur.

TBE'ye karşı aşı

Almanya'da mevcut olan kene aşısı, kene kaynaklı ensefalite neden olan ajanlar olan TBE virüslerine karşı bir aşıdır. Riskli bölgelerde yaşayan kişiler bu kene aşısı ile kendilerini koruyabilirler.

İnaktive aşı ile aktif aşı olarak adlandırılan bir aşıdır. "Aktif", aşılamadan sonra bağışıklık sisteminin bağımsız olarak ("aktif olarak") TBE virüslerine karşı antikorlar üretmesi gerektiği anlamına gelir. İnaktif aşı, artık hastalığa neden olamayan ancak yine de vücudun bağışıklık sistemini etkinleştiren öldürülmüş patojenleri içeren bir aşıdır.

Üç yıl koruma sağlamak için TBE aşısının üç kez yapılması gerekir. İkinci aşı dozu, birinciden bir ila üç ay sonra yapılır. Üçüncü doz, aşının türüne göre birinciden beş ila on iki veya dokuz ila on iki ay sonra uygulanır. Üç yıldan sonra kene aşısının arttırılması gerekir.

Aşı hakkında daha fazla bilgiyi TBE aşısı makalesinde okuyabilirsiniz.

Bazı durumlarda bu kene aşısının masrafları yasal sağlık sigortası tarafından karşılanmaktadır. Bu genellikle TBE risk bölgesinde yaşayan insanlar için geçerlidir. Bazı sağlık sigortası şirketleri seyahat aşısı olarak kene aşısının masraflarını da karşılamaktadır. Masrafların kapsamı hakkında sağlık sigortanıza danışın.

Kene aşısı: yan etkiler

Her aşıda olduğu gibi kene aşısında da yan etkiler ortaya çıkabilir. Bunlar genellikle aşı yerindeki reaksiyonlardır: hafif ağrı, hafif kızarıklık veya şişlik.

Tavuk proteinine alerjiniz varsa kene aşısına da alerjik reaksiyon gösterebilirsiniz. Hala aşı olup olamayacağınızı veya kene ısırığından kendinizi başka bir şekilde nasıl koruyabileceğinizi doktorunuzla önceden görüşün.

Çocuklara kene aşısı

Bir yaşın altındaki bebekler genellikle yuva koruması adı verilen koruma yöntemiyle TBE virüsleri enfeksiyonuna karşı hala korunmaktadır. Annenin hamilelik sırasında TBE'ye karşı etkili bir aşısı varsa, kanındaki antikorlar muhtemelen plasenta yoluyla çocuğa aktarılmıştır. Böylece çocuk yaşamının ilk aylarında TBE'ye karşı korunmuş olur.